Deze week verscheen Metal Gear Solid: The Master Collection, waarmee een van de grootste gamereeksen opnieuw beschikbaar is op hedendaagse platforms. Dit had reden moeten zijn voor een groot feest, maar… oh jee, oh jee, oh jee. Deze compilaties zijn complexer en moeilijker werk dan wij als publiek vaak aannemen, maar toch is het opvallend dat Konami zijn kroonjuwelen in iets minder dan volledig gepolijste staat heeft uitgebracht.
Het is duidelijk dat iemand bij de uitgever ook goed heeft opgelet, want als je de aandacht wilt afleiden terwijl de patchers druk aan het patchen zijn, dan is een afleiding een goed idee. Special ops 101 of zoiets. Onze eerste echte blik op Metal Gear Solid Delta: Snake Eater is gearriveerd: dit project, dat voor het eerst werd aangekondigd op Summer Games Fest, voelt aan als een remaster en een gedeeltelijke remake van Metal Gear Solid 3: Snake Eater.
Ik ga niet elke keer de sneltoetsen voor de driehoek googlen, dus je zult het ermee moeten doen dat ik Delta “MGSD” noem. MGSD geeft MGS3 een volledige visuele opknapbeurt en verschillende gameplayverbeteringen, maar afgaande op de lay-outs die tot nu toe zijn getoond, zal de game buitengewoon dicht bij het origineel blijven wat betreft de moment-tot-moment Tactische Spionageactie. De game wordt gemaakt in Unreal Engine 5 en op dit moment is het gepast om een pluim uit te delen voor Konami’s supergoede en chronisch onderbenutte FOX Engine. Maar zoals deze trailer laat zien, is de invloed van Metal Gear Solid 5 onmiskenbaar in de nieuwe animaties van Naked Snake.
Er is een duidelijk voorbehoud met die “in-engine” beschrijving: wat hier op gameplay lijkt, is een gechoreografeerde scène die laat zien waartoe de game in zijn huidige pre-alpha staat in staat is, en niet noodzakelijkerwijs hoe de uiteindelijke game eruit zal zien. Dat gezegd hebbende, sommige scènes en het brug-hangen/wacht grijpen moment aan het einde zien eruit alsof het spel echt draait in plaats van een soort bullshottery.
Dat voorbehoud terzijde… ik vind dit er fantastisch uitzien. Ik ben nog steeds niet overtuigd van de aard van het project zelf, maar ik ben absoluut overtuigd van de nieuwe kijk op de aard van MGS3. De alligators die we als eerste zien zijn bijna het minst indrukwekkend van allemaal, naast die pittige kleine Keniaanse mangrovekrab die het water in duikt (OK: krabbenslag revival). Ratten snuffelen rond kantelen, een melkslang weeft door de rotsen en dan is de witrompgier voor mij het visueel meest opvallende moment van de trailer. Dit dier is ook verantwoordelijk voor een van de meest verbazingwekkende details in deze detailgeoriënteerde game als het gaat om een bepaald eindbaasgevecht.
Er zijn zeker dingen om aan te pikken. Soms is er sprake van clipping, Snake’s gezicht voelt nog niet helemaal alsof het er is, de waterfysica is prima maar verre van uitmuntend en er zijn duidelijke momenten waarop de weelderige visuele revisie schril afsteekt tegen de geometrie van de omgevingen van het PS2-orgineel.
Maar er zijn ook dingen om van te genieten, vooral hoe de moerasmodder aan Snake kleeft en aan zijn outfit hangt, de duidelijke lijn van Metal Gear Solid 5 in hoe Snake nu achter dekking nadert en zich verbergt, en het vertraagde en zwaardere gevoel van animaties die opnieuw zijn gebruikt uit dezelfde game. Dit ziet eruit als stealth op de eerste plaats en actie op de tweede plaats, waar MGS5 vaak aanvoelde als het tegenovergestelde, en dat is perfect voor MGS3.
Nog een eigenaardigheid: MGSD behoudt het stemacteren, maar dit maakt duidelijk dat het verder zijn eigen ding doet met audio, wat wel eens een vreemde mix zou kunnen blijken te zijn. De trailer bevat thema’s uit de game die een meer ambient behandeling krijgen, en de SFX van de dieren klinkt zeker opnieuw gedaan;
Als groot fan van de serie was ik aangenaam verrast door deze trailer. Maar toch: alleen een dwaas wordt tegenwoordig nog optimistisch over een Konami-game, en ik blijf bang dat MGSD er fantastisch uitziet maar veel te veel op een PS2-game gaat lijken. Dat PS2-spel mag dan wel een van de beste zijn die ooit zijn gemaakt, maar nu het origineel dankzij de Master Collection weer volop verkrijgbaar is, heb ik het gevoel dat MGSD meer moet brengen dan een sexy uitziende aasgier.
