-
Ik ben net als jij: Ik lees een titel alsSons of Valhallaen moet meteen oppassen dat mijn oogballen niet zo heftig beginnen te rollen dat ze uit mijn schedel tuimelen. Want er zijn maar weinig dingen die me zo doen gillen alseen ander Vikingspelmet een titel die klinkt alsof hij rechtstreeks uit een willekeurige getallengenerator is geploft.
Wikings staan bekend als de nieuwe zombies en vaak bestaan titels met dit scenario uit dezelfde woorden. Ik bedoel, kijk alleen al naar deze lijst:
- The Viking Way
- Odin: Valhalla Rising
- Viking Stad Bouwer
- Oorlog van de Vikingen
- Viking: Strijd om Asgard
- Vikings: Wolven van Midgard
- Shadow of Valhalla
- Sterf voor Walhalla!
- Eye of Odin
And now Sons of Valhalla is added to the list.What I want to say: Ik begrijp het heel goed als de naam van dit spel bij u vrijwel geen opwinding teweegbrengt. In feite is waarschijnlijk het tegendeel waar. Want op papier klinkt een spel met zo’n naam nu nog inwisselbaarder dan een plank vol Ikea-potjes.
Maar ik ben hier om je te zeggen dat je gevoelens verkeerd zijn! Ok, dat klinkt erg onbeleefd. Maar echt, neem even de tijd en luister naar me. Ziet u, Zonen van Walhalla is veel meer dan voorraad. Dit keurige spelletje is een van de meest ongewone strategiespelletjes van het jaar – als het in 2022 nog wordt uitgebracht. Maar je weet wat ik bedoel.
Ik heb een paar uur kunnen doorbrengen in het eerste hoofdstuk van Sons of Valhalla en heb veel plezier gehad. Ik zal je vertellen wat ik hier heb meegemaakt. Dus verzamel je ogen die uit je hoofd zijn gerold. Dit wil je niet missen.
Inhoudsopgave
Wat is Sons of Valhalla about?
Toegegeven, zelfs het verhaal van Sons of Valhalla suggereert niet dat we hier met een speciaal spel te maken hebben. Want de uitgangssituatie kon nauwelijks klassieker zijn. Als een Super Mario met een volle baard ging ik in de rol van Thorald Olavson op zoek naar de liefde van mijn leven. Want de schone maagd is weggerukt door een Viking rivaal genaamd Valgard en (natuurlijk) verscheept naar Engeland.
Thorald wordt razend, zweert wraak op Valgard, bemant een langschip en leidt een groep stoere mannen. Maar waarschijnlijk zijn ze toch niet zo stoer, want ze verdrinken allemaal in een schipbreuk.
Nu is Thorald alleen over met zijn adviseur en moet hij wachten op versterkingen van thuis. Maar omdat de Saksen thuis zich voorbereiden om de indringers terug te slaan in de Noordzee, begint Thorald met zijn voorbereidingen.
En dan komen we eindelijk bij het bijzondere deel – want Sons of Valhalla lijkt misschien een actie sidescroller, maar is eigenlijk een bijna klassiek real-time strategiespel.
Wat maakt Sons of Valhalla speciaal?
Als een gestrande Viking, is het eerste wat Thorald doet, zijn basis opbouwen. Want ja, ook al leunt Sons of Valhalla op een 2D-look en dan een zijperspectief, toch wordt het hier opgebouwd zoals bij de meeste RTS.
Ik kan ook gewoon alleen met Thorald op pad gaan en rechtstreeks de strijd aangaan met de Saksen of de Valgards – maar dat zal hoogstwaarschijnlijk resulteren in een vrijkaartje naar Helheim. Thorald kan dan de strijd aangaan met Hel om weer tot leven te worden gewekt, maar het is nog steeds geen prettige reis!
Dus Thorald heeft versterkingen nodig. Hiervoor bouw ik afzonderlijke gebouwen zoals een visserij, een kazerne, een smederij of een schietbaan op vooraf bepaalde punten. Economische gebouwen zoals de visserij of een houthakker genereren passieve grondstoffen zoals hout, voedsel of goud. Thorald gebruikt deze middelen om ofwel zijn eigen tonics te kopen (vis, vlees, mede) ofwel nieuwe soldaten aan te nemen (voetvechters, schilddragers, boogschutters). Daarnaast willen eenheden en gebouwen verbeterd worden, zodat onze troepen in het thuisland sneller genezen, meer schade aanrichten, minder schade oplopen of workshops sneller goederen uitpompen.
Als de kazerne of het longhouse worden vergroot, neemt ook het aantal troepen toe dat Thorald tegelijk kan onderhouden. Als er genoeg zijn, worden de strijders toegeschreeuwd en volgen Thorald naar links of rechts. Dit gaat zo door totdat de groep een vijandelijke basis tegenkomt. Hier worden na een succesvolle veldslag commandopunten veroverd, die ook grondstoffen opleveren.
Als Thorald en zijn Vikingen een groot kamp met wallen vernietigen, kan ik hier een tweede basis oprichten en extra bouwplaatsen vrijmaken. Dan is er misschien zelfs plaats voor een werkplaats die katapulten kan bouwen die zelfs stenen muren minder formidabel maken. Zoals je kunt zien, is Sons of Valhalla duidelijk meer een strategiespel dan een actiespel.
Hoe het speelt
Altijd controleer ik Thorald rechtstreeks. Volgens het menu werkt dit het beste met een gamepad, maar ik redde het ook goed met een muis en toetsenbord. Er zijn toch niet al te veel acties. Thorald kan hard of makkelijk slaan, blokkeren, een snoekrol doen of aanvallen met een boog of werpwapens van een afstand.
De trajecten van de projectielen mogen niet onderschat worden. Vooral als Thoralds leger een muur bestormt en het doelwit wordt van de boogschutters erachter. Ik kan ze alleen raken als mijn pijl in een perfecte boog over de muur vliegt. Dit vergt dus veel concentratie. Wat niet gemakkelijk is, want in het heetst van de strijd verlies ik regelmatig uit het oog wat er aan de hand is.
Thoralds troepen handelen grotendeels onafhankelijk en Thorald zelf heeft de neiging in de menigte te verdwalen. Dit maakt het des te belangrijker om niet alleen te vertrouwen op de gevechtskracht van je strijdmakkers en Thoralds zwaardarm. Hoewel er slechts twee richtingen en een handvol commando’s zijn, biedt Sons of Valhalla toch heel wat strategische mogelijkheden voor dit doel.
Het belangrijkste is de samenstelling van het leger. Een evenwichtig leger of een leger dat te klein is, zal snel versleten zijn. Bovendien is het altijd belangrijk te weten wanneer een strategische terugtocht op zijn plaats is of te onderkennen hoe de vijandelijke kampen verzwakt kunnen worden.
Ik vond het bijvoorbeeld leuk om Thorald als lokaas voor de muur te sturen en een paar roekeloze troepen naar buiten te lokken – rechtstreeks in de voorbereide schildmuur. Toen gingen we in de aanval, sloegen de poort in en brandden het nu weerloze kamp plat.
Nu is dit niet zo strategisch veeleisend als een Age of Empires 4, maar dat hoeft het ook niet te zijn. De gevechten zijn leuk, en naast het roepen van bevelen, kan ik ook zelf actief toeslaan. Het is een beetje zoals Mount & Blade. Alleen tweedimensionaal.
Wat vind ik leuk, wat vind ik niet leuk?
What do I like
- Zonen van Walhalla is een ongebruikelijk strategiespel waarvan het 2D-principe tot nu toe nog niet vaak is gezien en dat heel goed past bij het Vikingscenario met schildmuren en basisbouw in Engeland.
- Sons of Valhalla biedt een coole mix van strategische gevechten en persoonlijke actie-intermezzo’s. Zelfs in eindbaasgevechten moet Thorald zich af en toe staande houden.
- Sons of Valhalla ziet er echt mooi uit. Niet iedereen houdt misschien van de pixel-look, maar wat het team op het scherm tovert met behulp van weereffecten, omgevingsdetails en dag/nacht-veranderingen is echt iets om naar te kijken.
Ik vind het maar niks
- Sons of Valhalla slaagt er nog niet in om me begrijpelijke hit feedback te geven. Het is vaak niet duidelijk wat Thorald op een bepaald moment precies aan het beschadigen is, en als je niet de hele tijd naar de levensbalk kijkt, kun je onverwacht voor Hel komen te staan.
- Sons of Valhalla vertelt geen buitengewoon verhaal. Tenminste in het begin van het spel, werkt het met veel narratieve normen. Een ontvoering, een verbrand dorp, een stoïcijnse held. Je hebt het allemaal al een dozijn keer eerder gezien.
Wat denk je van Sons of Valhalla? Heeft dit ongebruikelijke strategiespel met zijn zeer gebruikte scenario uw interesse kunnen wekken? Wat vind je van de pixel kunst? Schrijf ons je mening over het spel in de commentaren!
Voordeel van de redacteur
Eigenlijk heeft Sons of Valhalla twee dingen die veel te vaak gebruikt worden in het videospelletjes segment. Want naast het Vikingscenario met de obligate generatornaam is pixel art als stijlelement in de indiesector helaas niet meer zo creatief en wild als een paar jaar geleden. Maar hoewel ik mijn ogen bleef rollen bij de titel van Sons of Valhalla, hebben de beelden me niet afgeschrikt. Versleten of niet, dit soort pixelstijl ziet er gewoon prachtig uit. En daarom was ik toch meteen geïntrigeerd door Sons of Valhalla. Hoe afgezaagd de titel ook moge zijn.
En ik ben echt blij dat de visuals me enthousiast hebben gemaakt over dit spel! Omdat Sons of Valhalla erg leuk is. Vooral voor mij, die buitengewoon gesteld is op zowel actieve mêlee actie als strategie. Ik genoot ervan om met Thorvald op een groep Saksen af te stormen, mijn zwaard over hun helmen te trekken, pijlen af te vuren en me dan achter een muur van schilden terug te trekken en toe te kijken hoe mijn collega’s de verspreide resten opruimden.
Zeker, dit is allemaal nog een eerste indruk en het valt nog te bezien hoe lang het concept stand zal houden, wat ongebruikelijk is, maar ook niet helemaal nieuw. Desondanks heb ik hier een goed gevoel over en ik hoop van harte de voltooide versie voor het einde van het jaar op mijn PC te installeren.
