World of Warships is een groot commercieel succes voor Wargaming. Maar in de ogen van woedende fans heeft het Free2Play-spel alleen hun portemonnee in het oog.

Misschien is het belangrijkste ruilmiddel in een Free2Play-spel niet zilverkristal of goud, maar vertrouwen: Het vertrouwen van de gemeenschap in het ontwikkelingsteam om waar voor hun geld te krijgen – en niet gestraft te worden als ze gratis blijven spelen.

World of Warships heeft dit zo belangrijke vertrouwen van zijn fans de afgelopen maanden aan het wankelen gebracht. De schade is groot en velen hebben de servers teleurgesteld verlaten, waaronder enkele van de bekendste makers van inhoud voor de wargame, die eerder de promotietrommel voor ontwikkelaar Wargaming sloegen op Twitch en YouTube.

De kritiek is luid, maar om van een uittocht te spreken kan niet worden gerechtvaardigd. Omdat de spelersaantallen op (EU servers) en de positie van World of Warships in de (Steam charts) ondanks de verhitte discussies altijd stabiel zijn gebleven. Maar zelfs de spelers die zijn gebleven voelen zich steeds meer genegeerd, ondanks jaren van loyaliteit.

GlobalEsportNews traceert de gang van zaken die de aloude World of Warships gemeenschap zo heeft geschokt, en praat met fans die teleurgesteld zijn. Teleurgesteld in het ontwikkelingsteam Wargaming, dat in hun ogen een eens veelbelovend merk heeft zien stranden. En natuurlijk laten we Wargaming zelf aan het woord.

Succesvolle lancering

Wie de langste pijp heeft, wint niet noodzakelijk in World of Tanks. Het online tankspel inspireert vandaag de dag nog steeds een enorme gemeenschap.” src=”https://www.global-esports.news/wp-content/uploads/2021/12/Whoever-has-the-longest-pipe-does-not-necessarily-win-in-World-of-Tanks.jpg” width=”1920″ height=”1080″ /☻

Maar ook het spelprincipe zelf was voor die tijd ongebruikelijk, ronduit verfrissend nieuw: in plaats van gevechten met hoge snelheid gaat het hier om langzaam voortrollende tanks die slechts om de paar seconden een schot kunnen lossen. En dan moet een succesvolle tankgeneraal natuurlijk ook nog rekening houden met het terrein van de spelwereld zelf: Heuvels en depressies maken hinderlagen en verrassingsaanvallen mogelijk, ravijnen en smalle straten worden al snel dodelijke valstrikken voor de logge voertuigen.

Het inschrijvingsgeld voor deze spelervaring: nul euro. Niemand hoeft geld te betalen om World of Tanks te spelen. In plaats daarvan: vrijwillige microtransacties, mini-investeringen, die echter, afhankelijk van het gekochte object, helemaal niet meer “mini” zijn. Hoewel bijvoorbeeld alle tanks gratis kunnen worden ontgrendeld, kan dit proces verschillende maanden in beslag nemen, afhankelijk van de geïnvesteerde tijd. Het is veel handiger om de begeerde voertuigen direct te kopen – voor maximaal 100 euro per model.

Ook in de winkel: skins, diverse boosters voor verzamelde ervaringspunten en zelfs een upgrade naar een premium account, waarmee je onder andere niet één maar twee kaarten kunt bannen aan het begin van een multiplayer match – een enorm voordeel voor competitieve wedstrijden op een hoger niveau;

Aangezien het basisspel echter volledig gratis te spelen is, aanvaardt de gemeenschap deze vorm van monetarisering en overspoelt zij de servers in recordaantallen – en een groot deel van hen investeert daadwerkelijk geld. Een hoop geld. Zo verdiende World of Tanks in 2013, drie jaar na de release, 372 miljoen euro, meer geld dan de MMO-gigant World of Warcraft in datzelfde jaar. Het ontwikkelingsteam lijkt een goudader te hebben gevonden.

Hoe bepaalt Wargaming de prijzen in het spel?

In de in-game winkels van Wargaming games zijn skins, boosters en schepen allemaal heel verschillend geprijsd. Maar hoe komen deze prijzen in de eerste plaats tot stand? We vroegen het aan het ontwikkelingsteam, dat ons tenminste een beetje in hun kaarten liet kijken. Christian Bergmann, Publishing Producer van World of Warships Europe, antwoordt ons per e-mail: “Bij de eerste vaststelling van de waarde verwijzen wij naar speciale prijsmatrices waarmee wij de waarde kunnen berekenen op basis van de kenmerken van het artikel en de verkoopvoorwaarden, of de waarde van vergelijkbare vergelijkbare artikelen”.

Voorts zou het volgens hem uitzonderlijk zijn dat de prijzen van in-game items in de loop der jaren veranderen. Dit zou alleen kunnen gebeuren als de eigenschappen van een item veranderen na een patch of update, zodat de prijs naar boven of beneden zou worden bijgesteld afhankelijk van de veranderingen.

De sprong in het diepe

En Wargaming wil meer. De studio kondigde in 2011 twee standalone World of Tanks spin-offs aan: World of Warplanes, dat zich richt op historische luchtgevechten, en World of Warships.

Maar niet alleen liefhebbers van oorlogsschepen die in geschiedenis geïnteresseerd zijn, zullen blij zijn met deze aankondiging. Ook hardcore fans die voorheen jarenlang World of Tanks speelden, zijn van plan over te stappen naar de zeven zeeën – echter niet vanwege de nieuwe setting, maar vanwege hun onvrede met een ontwikkelteam dat in hun ogen al lang niet meer gulzig genoeg is met de portemonnee van hun gemeenschap.

Een van hen is een gebruiker die in 2015 voor zichzelf de wargamingwereld ontdekte met de mobiele spelconversie World of Tanks Blitz. Hij gaf ons een gedetailleerd interview, maar vroeg om anoniem te blijven omdat hij veel geld in het spel heeft geïnvesteerd – daarover later meer. We noemen hem vanaf nu Max.

Max zette zijn eerste stappen in de wargamingwereld met World of Tanks Blitz, een mobiele conversie van het tankspel: in wezen dezelfde spelervaring, maar met minder mogelijkheden, minder reikwijdte, minder diepgang dan het hoofdspel. Blitz wordt in de gemeenschap gezien als een voorbereiding en instap voor zijn grote broer World of Tanks.

“Mijn broer liet het me zien op de iPad en ik was meteen verkocht,” vertelt Max ons. Hij blijft trouw aan het mobiele spel, begint competitief te spelen, sluit zich aan bij een clan. Maar hij is erg terughoudend om geld te investeren in het gratis spel en probeert in plaats daarvan met pure speeltijd nieuwe tanks en andere inhoud vrij te spelen. Maar dan krijgt Max steeds meer het gevoel dat hij steeds vaker en opdringeriger wordt gevraagd om te betalen. Na een paar updates wordt het voor spelers als hij bijna onmogelijk om in zijn vrije tijd alleen de felbegeerde extra content vrij te spelen. Max heeft er genoeg van en zegt vaarwel tegen tankgevechten. Maar World of Warships, dat in 2015 eindelijk uitkwam en nu al twee jaar meedraait, wekt zijn belangstelling – en om een ongewone reden:

“Hoewel ik zeker geïnteresseerd ben in geschiedenis, ben ik geen scheepsnerd. Wat me echter enthousiast maakte, was het World of Warships ontwikkelingsteam. Ze brachten een echte indie spirit. “

De “creatieve wilden” uit Rusland

Het team dat deze “indie spirit” uitstraalde heet Lesta Studio: een traditioneel team uit Rusland, gevestigd in St. Petersburg, dat werd opgericht in 1991 en uitgroeide tot een van de toonaangevende studio’s voor 3D-modellering aan het eind van de jaren 1990. In het begin van de jaren 2000 verlegt Lesta vervolgens zijn aandacht naar de ontwikkeling van computerspelletjes, voornamelijk historische oorlogssimulaties.

In 2005 publiceert Lesta de oorlogssimulator Pacific Storm, die op dat moment technisch indrukwekkend is, maar bij gamers op desinteresse stuit vanwege de kleine omvang.

Na nog een paar middelmatig succesvolle producties, koopt Wargaming de studio uiteindelijk in 2011 en zet het de studio aan het werk voor zijn nieuwe project World of Warships. Lesta groeit van een overzichtelijk team naar 150 medewerkers en stafleden, de manier van werken professionaliseert, de budgetten worden groter – maar het Russische team behoudt één ding: de nauwe samenwerking met de gemeenschap, die zo belangrijk is voor het succes van een indie-team. En dat is precies wat Max bedoelt als hij het heeft over de “indie spirit”: direct contact met de fans.

“World of Warships leek waanzinnig dicht bij de gemeenschap te staan, terwijl World of Tanks als een anoniem blok was: je kreeg er nooit een ontwikkelaar of community manager bij. In plaats daarvan was het gewoon, “Hier is de laatste update, we veranderen alles hier, en nu veel plezier ermee.”

Deze nauwe band met de gemeenschap vergroot het vertrouwen van de fans in het ontwikkelingsteam enorm – en dus ook de inkomsten die de studio genereert met microtransacties. Max vertelt ons: “Ik investeer ongeveer 3.000 euro per jaar. Ik verdien goed in het echte leven en dit spel was een hobby voor me. Een dure hobby.”

Terwijl hij in World of Tanks Blitz nog zijn kostbare vrije tijd moest investeren om moeizaam nieuwe tanks vrij te spelen, kiest hij nu de comfortabele weg van het geld – aangemoedigd door het vertrouwen in het ontwikkelingsteam om niet opgelicht te worden: “Als je een nieuw schip wilt, kun je gewoon denken: Wil ik veertien dagen malen of wil ik wat geld uitgeven?” Bij elke aankoop raakt Max eraan gewend, zoals hij beschrijft: “Geld uitgeven wordt op een gegeven moment normaal. De remmingsdrempel zakt steeds verder weg.”

Dit baart de fan zeker zorgen – maar het is iets anders waardoor World of Warships uit zijn gratie raakt totdat hij uiteindelijk de oceanen helemaal de rug toekeert. En het is niet alleen hem.

Verlies van vertrouwen

Terugkijkend zijn er de laatste jaren verschillende beslissingen en vernieuwingen geweest in de World of Warships kosmos die het spel geleidelijk uit de gratie hebben doen vallen bij de fans. Voor Max begon het einde van zijn liefde voor de virtuele oorlogsschepen toen het ontwikkelingsteam een uniek verkoopargument van het spel overboord gooide en een omstreden vernieuwing introduceerde: de zogenaamde “Papieren Schepen”.

Oorspronkelijk zouden alle oorlogsschepen in het spel worden gemodelleerd naar historische oorlogsschepen. Net als World of Tanks trok de simulator veel spelers naar de servers met de belofte van echte schepen in digitale strijd. Rond 2018, drie jaar na de release, zijn de historische blauwdrukken echter niet langer voldoende voor het ontwikkelingsteam. In plaats daarvan worden nu schepen aan het spel toegevoegd die in de geschiedenis alleen op blauwdrukken bestonden, experimentele prototypen waren – of geheel fictief zijn.

Deze “papieren schepen” worden verondersteld om de selectie van oorlogsschepen uit te breiden en te vervolledigen, maar sommige fans storen zich ongelooflijk aan de nieuwe ontwerpfilosofie van het ontwikkelingsteam. Niet alleen omwille van de immersie, maar ook omdat sommige van deze papieren schepen herhaaldelijk het fijn afgestemde evenwicht op de slagvelden verstoren.

Zoals de Smolensk, een Russische lichte kruiser die in augustus 2019 wordt geïntroduceerd als het nieuwste Paperschip – en al snel onder verdenking komt te staan veel te krachtig te zijn: De Smolensk combineert enorme vuurkracht met een bovengemiddeld bereik en een ongewoon hoge kruissnelheid.

Wie de Smolensk zelf in de strijd wil leiden en zijn sterke punten wil uitbuiten, kan het gratis spelen – maar de sleur is lang. Microtransacties zijn sneller. Voor sommige fans lijkt dit op een berekening van het ontwikkelingsteam: een veel te sterk schip uitbrengen, dat spelers dan zo snel mogelijk willen kopen en gebruiken voordat het in de komende patches weer geleidelijk wordt afgezwakt.

Momenten als deze mogen geen alleenstaand geval blijven en Max geleidelijk van alle plezier beroven. Want dit was ver van het beroemde einde van de lijn, waar World of Warships langzaam maar zeker zijn eens goede reputatie aan de wilgen hing.

Het Missouri Schandaal

Een incident dat plaatsvond in 2016 werd gezien als bijzonder brutaal in de gemeenschap en was het eerste moment dat velen twijfelden aan de integriteit van het Warships-ontwikkelingsteam. Dit is wat er gebeurde: Voor Kerstmis 2016 organiseert Wargaming een in-game evenement op al zijn servers, van Amerika tot Azië, met verschillende missies die slechts tijdelijk beschikbaar zijn en succesvolle voltooiing belonen met speciale skins en ook schepen. Deze beloningen kunnen overal ter wereld worden verdiend – behalve op de Europese servers. Hier komen skins en schepen in de winkel terecht.

(De redenering van het ontwikkelingsteam) als volgt samengevat: “We willen het je niet te moeilijk maken, want de missies zijn echt uitdagend.” Wat resoneert met EU-spelers: “Wij willen uw geld.”

Dergelijke incidenten, d.w.z. verschillende winkel- en prijsontwerpen op de servers en de invoering van tijdelijk overpowerde schepen, komen in de loop der jaren steeds weer voor. Totdat er in de zomer van 2021 eindelijk een bijzonder grote bom ontploft, die enorme schade toebrengt aan de relatie tussen de gemeenschap en het ontwikkelingsteam: het Missouri Schandaal.

Net op tijd voor de traditionele Summer Sale introduceren World of Warships en Wargaming een fundamentele vernieuwing die de gemeenschap koud laat. In voorgaande jaren konden bijzonder zeldzame en waardevolle schepen tijdens deze speciale periode rechtstreeks in de winkel met korting worden gekocht.

Dit jaar is alles echter anders: nu worden fans geacht om doubloons te kopen, een in-game valuta die vervolgens kan worden gebruikt om de zogenaamde Summer Bundles te kopen. Deze bundels bevatten tokens, die op hun beurt kunnen worden ingeruild voor Lootboxes. In deze Lootboxes: mogelijk skins of zelfs hele schepen.

De berekening van het ontwikkelaarsteam lijkt duidelijk: De gemeenschap moet geleidelijk het gevoel verliezen voor de hoeveelheid echt geld die ze in de loot boxes investeren. En dan komt de echte PR ramp.

De USS Missouri is een juweel van de moderne oorlogsgeschiedenis: niet alleen was het betrokken bij vele belangrijke gevechten in de Tweede Wereldoorlog in de Stille Oceaan, maar ook werd in 1945 op haar dek de capitulatie van Japan getekend. Een must-have voor de scheepsverzameling van oorlogsveteranen en geschiedenisfans.

Oorspronkelijk wordt de USS Missouri al in 2016 te koop aangeboden in de in-game winkel: Een betrekkelijk middelmatig schip zonder opvallende sterke of zwakke punten, maar één dat, naast zijn historische betekenis, spelers lokte met een speciale eigenschap – een passieve bonus die elke Missouri speler extra grondstoffen gaf na een veldslag.

Aangezien meer en meer spelers deze uiterst waardevolle eigenschap beginnen uit te buiten en zich verliezen in de sleur in plaats van hun eigen portemonnee, verwijdert Wargaming de USS Missouri uit de winkel. In de toekomst zal het alleen beschikbaar zijn als onderdeel van speciale evenementen en ook alleen als willekeurige inhoud in speciale bundels.

Maar dan breekt het jaar 2021 aan: Wargaming kondigt trots de terugkeer aan van de USS Missouri, die nu kan worden gekocht voor doubloons, de in-game valuta van het spel. De grondstofbonus zou nog steeds deel uitmaken van het schip als een passieve eigenschap, alleen een beetje zwakker dan in het origineel. Dit stemde de gemeenschap tevreden – tot Wargaming kort voor de herintroductie de voorwaarden voor het kopen van de Missouri weer veranderde in het officiële ontwikkelaarsblog.

(Nu is het): Wie het schip wil hebben, kan het alleen vinden in bundels met willekeurige inhoud – en die moeten met doubloons worden gekocht. Met andere woorden, fans moeten geld blijven uitgeven aan de willekeurige bundels tot ze eindelijk geluk hebben en de Missouri krijgen.

Dit laat de spelers niet alleen in het ongewisse over hoeveel geld zij uiteindelijk zullen moeten uitgeven voor het begeerde schip, maar maakt ook gebruik van het psychologische effect van de “sunk cost fallacy”: Degenen die al veel geld hebben geïnvesteerd, hebben de neiging nog meer geld te investeren om hun beloning te krijgen in plaats van hun investeringen af te maken.De gemeenschap woedt. 22 “Community Contributors”, de schakels tussen fans en het ontwikkelingsteam, geven hun prominente positie op en bekritiseren publiekelijk het ontwikkelingsteam. Een symbolisch verbranden van bruggen tussen Wargaming en de gemeenschap. Een PR-fiasco voor het ontwikkelingsteam, dat, toen het door GameStar werd ondervraagd, beloofde zijn leven te beteren en consequenties te trekken uit het incident:

“Reeds in november publiceerden wij de volledige waarschijnlijkheden voor alle containers die nieuw in het spel worden gebracht. Daarnaast zullen we deze informatie ook publiceren voor alle containers en willekeurige pakketten die al beschikbaar zijn tot april 2022. “

Vaarwel

Een van de makers van de gemeenschap die hun toppositie opgaf, is Paul Charlton – voormalig marinesoldaat en influencer van oorlogsschepen die nu bijna 700.000 abonnees heeft verzameld achter zijn YouTube-kanaal The Mighty Jingles. Zijn beoordelingen en analyses hebben gewicht in de gemeenschap.

In het interview met GlobalESportNews vertelt hij dat hij zes jaar geleden World of Warships begon te spelen, toen het spel nog in bèta was. Hij investeerde tot vandaag meer dan 1.000 euro in de in-game shop, speelde elke dag urenlang – nu is dat nog maar een paar uur per week. De reden: de frustratie die zovele andere fans met zich meedragen sinds ten laatste deze zomer.

“Die verbeten, steeds agressievere monetarisering van alles wat niet in de bomen zit en de slechte communicatie met de gemeenschap – dat alles frustreerde me enorm. “

“Schaamteloos”: De Vuurtoren Veilingen

Hoe – in de ogen van de gemeenschap – “schaamteloos” Wargaming het geld van hun fans grijpt, vertelt een Warships-speler in een interview. De naam van de speler is bekend bij de redactie. Zijn ongenoegen is gericht tegen de zogenaamde “vuurtorenveilingen”, die het ontwikkelingsteam in de zomer van 2021 voor het eerst organiseerde: tijdelijke veilingen waarbij speciale skins of schepen kunnen worden geveild. Het contingent is beperkt, de paar hoogste bieders winnen, alle anderen krijgen hun bod terug.

In een van de veilingen heeft Wargaming de Schlieffen te koop aangeboden, een Duits onderzoeksschip dat met de tijd gratis kan worden vrijgespeeld. De munteenheid voor deze veiling: dubloenen, die van tevoren met echt geld moeten worden gekocht. De winnaars van de veiling bieden elk ongeveer 20.000 dubloenen, wat overeenkomt met ruim 65 euro. Met 1.000 winnaars is dat meer dan 65.000 euro aan verkoop voor een in-game object dat eigenlijk helemaal niets kost. Fans zoals onze gesprekspartner ergeren zich mateloos aan deze campagne, die voor alle deelnemers geheel vrijwillig is, maar het ontwikkelingsteam in een kwaad daglicht stelt. Wargaming lijkt “gewoon hebzuchtig”.

Door de jaren heen, zei hij, zijn er altijd conflicten geweest tussen fans en het ontwikkelingsteam, maar deze zijn de afgelopen maanden toegenomen en hebben zich met steeds grotere regelmaat voorgedaan. “En toen vertrokken enkele van de grootste makers van de gemeenschap uiteindelijk. Inclusief mij. Als een protest.” Sindsdien heeft Wargaming zich herhaaldelijk verontschuldigd voor de vele misstappen op de officiële forums, met de belofte dat zij hun fouten zouden herstellen. Paul erkent dit inzicht ook – maar blijft sceptisch:

“Ik begrijp dat een gratis spel op een of andere manier geld moet verdienen. Maar Wargaming houdt zich gewoon bezig met schandelijke bedrijfspraktijken die alleen worden teruggedraaid als de gemeenschap druk op hen uitoefent, en vervolgens de schuld geeft aan redactiefouten of een of ander personeelslid uit het team gooit als zondebok. De tijd zal leren hoe serieus ze zijn over hun beloftes van verbetering. “

En de volgende teleurstelling is al in zicht

Hier eindigt dit ongevallenverslag over Wargaming’s monetisatiebeleid misschien op een voorzichtig optimistische noot. Maar aan de horizon nadert de gemeenschap al de volgende teleurstelling: onderzeeërs. Paul Charlton legt het probleem uit dat deze volledig nieuwe scheepsklasse op sleeptouw neemt: “Wargaming heeft beloofd dat zij onderzeeërs uit het spel zullen verwijderen indien zij niet goed in de gameplay passen. Ik ben ervan overtuigd dat dat een leugen was. “

2018 Wargaming organiseert het “Terror of the Seas” evenement, waarin de ontwikkelaar voor het eerst onderzeeërs zal introduceren als een nieuwe speelbare scheepsklasse. In een speciale spelmodus nemen deze nieuwe schepen het uitsluitend tegen elkaar op. De modus is populair – maar nu zullen ze ook verschijnen in combinatie met oorlogsschepen en vliegdekschepen. Dit baart veteranen als Charlton zorgen wat betreft het gevoelige evenwicht.

“En omdat het team nu al zoveel tijd en geld heeft geïnvesteerd, laten ze dit idee niet meer los. Wargaming zal ervoor zorgen dat de onderzeeërs “in het plaatje passen” – want volgens hun definitie betekent dat alleen maar dat een bepaald percentage deze nieuwe schepen zal spelen. Ongeacht of ze de balans vernietigen of niet.”

Charlton’s voorspelling is gebaseerd op lessen uit het verleden: toen vliegdekschepen werden geïntroduceerd, deed Wargaming precies hetzelfde: ze versterkten die scheepsklasse en verzwakten de luchtafweerschepen, tot uiteindelijk de vliegdekschepen zo krachtig waren dat concurrerende spelers ze niet langer konden negeren.

“Het percentage vliegdekschepen op de servers steeg – en Wargaming verklaarde het een groot succes. Ze gaan precies hetzelfde doen met de onderzeeërs.”

Desgevraagd benadrukt Wargaming dat ze zich bewust zijn van hoe sceptisch een deel van de gemeenschap staat tegenover de introductie van de onderzeeërs. Christian Bergmann, Publishing Producer bij World of Warships Europe, beschrijft ons het perspectief van zijn bedrijf op de nieuwe scheepsklasse – en dat ze geleerd hebben van de introductie van vliegdekschepen, die volgens het ontwikkelingsteam ook te overhaast is gedaan:

“We begrijpen de scepsis van onze spelers bij zo’n grote verandering in ons spel, dus we gaan hier heel voorzichtig te werk, met geduld en stap voor stap. Wij staan in het proces ook in een levendige uitwisseling met onze gemeenschap en proberen zoveel mogelijk inzicht te geven in onze beslissingen en het besluitvormingsproces”.

Bergmann wijst ook op Wargaming’s inspanningen om feedback van de gemeenschap en de fans in het ontwikkelingsproces op te nemen – iets wat in het verleden niet zo goed is gelukt:

“Helaas hebben we op sommige punten niet sneller op deze feedback gereageerd en onze spelers niet meer bij het proces betrokken. We zullen proberen hier in de toekomst beter werk van te maken, vooral rond de kwestie van scheepsbalans. “

Ondanks alles, een populair toevluchtsoord
Natuurlijk kwamen we tijdens ons onderzoek ook fans tegen die door dit alles onbewogen leken. Dit zijn voornamelijk de spelers die hun oorlogsschepen niet competitief of urenlang per dag in de strijd leiden, maar slechts af en toe langskomen op de servers en ook slechts een beetje geld uitgeven aan in-game items. In plaats daarvan beschrijft deze groep spelers World of Warships als een ontmoetingsplaats voor hun vriendenkring: samen rondhangen op Teamspeak, een paar ontspannen rondjes op de oceanen, ideeën uitwisselen over het leven van alledag.

Maar wie dieper afdaalt in de oorlogssimulatie komt vroeg of laat bijna onvermijdelijk weer gefrustreerd boven: Te agressief, te opdringerig, te brutaal lijken intussen voor sommige hardcore fans de praktijken waarmee Wargaming de portemonnee van hun fans wil grijpen. Ze moeten waarschijnlijk hopen dat het ontwikkelaarsteam daadwerkelijk zo zelfkritisch is en bereid om te leren, zoals de perswoordvoerder ons in het interview verzekert als we ernaar vragen:

“Onze evaluatie is heel open en eerlijk – we hebben veel fouten gemaakt en intern heel hard gewerkt aan veranderingen.”

Hij vervolgt: “We zullen niet altijd elke speler gelukkig kunnen maken, want elke speler heeft een andere verwachting van ons spel en die is voortdurend aan verandering onderhevig. Maar we doen ons best en als spelers ontevreden zijn over onze veranderingen, proberen we hen zowel de kans te geven om vooraf zoveel mogelijk informatie te krijgen om ons besluitvormingsproces te begrijpen als om ons hun feedback rechtstreeks te kunnen sturen. “

Ondanks de sudderende ontevredenheid is geen van de spelers die we in onze interviews hebben gesproken erin geslaagd om de definitieve sprong te maken uit World of Warships: ze hebben al te veel geld geïnvesteerd, te veel dingen vrijgespeeld, te veel tijd op de servers doorgebracht om nu gewoon te vertrekken. Een van onze gesprekspartners vergelijkt dit dilemma met een giftige relatie: Eigenlijk weet hij dat hij dit alles gewoon achter zich moet laten. Maar hij kan het gewoon niet.