Verzending: Waarom houden CoD fans zo van de slechtste kaart?

CoD spelers eisen (en krijgen) Shipment – voor de zevende keer in MW2! Toch is de kaart een verschrikking volgens alle ontwerpregels. Wat zit er achter?

Shipment is eigenlijk een verschrikking. Tenminste volgens verschillende regels van goed kaartontwerp. Call of Duty gooit hier twee teams in een kleine arena – een kleine laadruimte – en laat het dartele schieten beginnen. Dat was zo in de eerste Modern Warfare van 2007 en werd herhaald in de remaster en heruitgave van 2019, in CoD Mobile, in Vanguard en nu inModern Warfare 2.

In een slechte zendingsronde word je gemakkelijk meer dan 50 keer beschoten– en omdat er geen veilige vierkante centimeter is in zo’n kleine ruimte, zul je regelmatig recht in het volgende hoofdschot spawnen. Zo wordt de kaart een hectische voortdurende dans van “spawn – drie schoten afvuren – sterven – spawn – helemaal geen schot afvuren – sterven”.

Desondanks houden fans zoveel van Shipment dat oproepen voor nog meer Shipment op Reddit nu een running gag zijn in de CoD-community. Dat was al het geval bij Modern Warfare 2019: zodra ontwikkelaar Infinity Ward de kleine kaart uit de roulatie haalde, werd het met een hagelbui van kritiek ontvangen:

☻

Zulke berichten lijken betrouwbaarder dan de eb en vloed. Maar hoe kan dat? Waarom houden CoD-spelers zo van een kleine kaart, ook al lijkt die oneerlijk, onevenwichtig en onspectaculair? Waarom weegt de frustratie van het uit beeld gespamd worden door dezelfde trollen met shotguns voor een hele wedstrijd niet op?

Is sleur echt alles?

Het eerste antwoord ligt voor de hand: Je kunt heerlijk malen op Shipment!

Je moet de Kastov 762 op maximaal niveau brengen voor je Battle Royale loadout? Speel gewoon tien rondes Shipment en het probleem lost zichzelf op. Want het feit dat je constant in vijandelijk vuur spawnt op de kleine kaart geldt natuurlijk ook voor de andere kant. Nergens stapelen de doden zich makkelijker op dan hier.

Uitdagingen zijn ook makkelijk te malen. 10 doden met het werpmes? In de grote grondoorlog duurt het soms een eeuwigheid – vooral voor onervaren spelers. In Shipment kun je de uitdaging in één spel oppakken. 50 kills zonder bijlagen? Makkelijk. 50 kills met vijf attachments? Evenzo. Trouwens, deze exploitatie van Shipment als grindplek zorgt ook voor kritiek in de gemeenschap:

☻

Maar er is meer in de aantrekkingskracht van Shipment dan alleen grind. Veel fans bevestigen dit – maar ook onze eigen ervaringen.

Een blik op het verleden van CoD: Warzone verergerde in 2020 waar Modern Warfare al sinds de release aan leed – te veel stilstand in de reguliere PvP-multiplayer. Het feit dat je op de grote Warzone-kaart niet op elke hoek een vijandelijk team aantreft, maakt natuurlijk deel uit van de aantrekkingskracht. Maar dat maakt snelle actie in klassieke Team Deathmatch en Domination des te belangrijker.

En hier lieten de gewone speellijsten veel te wensen over: Aniyah Palace, Akrlov Peak, Azhir Cave – als je op zoek was naar kleine 6vs6 rondes, kwam je soms op veel te grote maps terecht. En andere kaarten zoals Piccadilly of Euphrates Bridge hadden last van balansproblemen die de actie ook onderbraken.

Zending plaatst zich perfect

Onze test bewijst: In Modern Warfare 2 zijn er weer veel echt geweldige 6vs6 maps en de pacing is veel minder problematisch dan in de voorganger. Maar Shipment plaatst zichzelf nog steeds als de perfecte reflex training voor Warzone 2 en de geheel nieuwe DMZ modus!

Als het hele spel zou bestaan uit maps als Shipment, zou het een balansramp zijn. Want zelfs fans kunnen gefrustreerd raken als ze de hele wedstrijd oneerlijk neergesabeld worden door een clan schild- en geweerschilddragers.

Maar net als bij karatetraining kan het op de weg naar meesterschap zeer, zeer nuttig zijn om afzonderlijke technieken steeds opnieuw en volledig geïsoleerd te trainen. Dit is precies wat Shipment mogelijk maakt als een run-&-gun cursus – slechte balans of niet.