19.7 C
Berlijn
woensdag, mei 1, 2024

Marvel Snap in review: waarom het de slimste game van het jaar is voor Thomas

Follow US

80FansLike
908VolgersVolg
57VolgersVolg

Testing Marvel Snap: Waarom het de slimste game van het jaar is voor Thomas

Over acht miljoen downloads in eerste maand, 86 procent positieve Steam reviews: Thomas dook in Marvel Snap om uit te vinden wat er achter de nieuwe ruilkaart hype zit

Ik sta elke dag om dezelfde tijd op (ja, zelfs in het weekend), ik eet elke dag dezelfde cornflakes als ontbijt, ik ga elke twee weken naar dezelfde kroeg en ik speel elke dag een paar potjes Hearthstone op weg naar mijn werk. Voor pedanten zoals ik zijn er weinig dingen die me gelukkiger maken dan routines.

Het kaartspel van Blizzard heeft me al acht jaar in zijn greep. Dus als ik plotseling een ander ruilkaartspel in de metro probeer, is het een soort middelgroot wonder. Alleen middelgroot, want de Marvel Snap is gemaakt door dezelfde spelontwerper als Hearthstone, namelijk Ben Brode.

Dat maakte me net zo nieuwsgierig als het feit dat deze Marvel Snap niet alleen waanzinnig succesvol is sinds de release, maar zelfs in mijn nogal Free2Play-kritische Filter Bubble zeer goed is ontvangen.

Eigenlijk wilde ik gewoon even kijken. Eigenlijk. Een snelle blik veranderde in tien spelletjes per dag, Marvel Snap heeft me genadeloos verslaafd. Omdat dit spel gewoon ongelooflijk slim is.

Smartness 1: Maximaal plezier in minimale speeltijd

Marvel Snap trimt zijn spel voor Kurzweil met ongeëvenaarde consistentie. Mijn kaartspel bestaat uit slechts twaalf kaarten met verschillende gevechtswaarden, die ik in zes ronden tegelijk met mijn tegenstander en blind verdeel over drie locaties.

Pas na afloop van de zes ronden worden de respectieve gevechtswaarden per locatie opgeteld; wie twee van de drie locaties domineert, wint ook het spel. Alleen in het geval van een gelijkspel beslist de totale waarde van de kaarten, maar dat is in mijn ruim honderd wedstrijden tot nu toe slechts twee keer gebeurd.

Veel vaker heb ik partijen met zwakkere kaartwaarden gewonnen omdat ik ze slimmer over de locaties verdeelde dan mijn tegenstander.

Omdat er maar zes rondes zijn inclusief een tijdslimiet, duren de wedstrijden maar drie tot maximaal vijf minuten. Maar in die drie minuten, gaat de punker af! In bijna elke beurt gebeurt er iets cools, vervelends en/of spannends, zelfs lang verloren gewaande spellen kunnen nog omslaan met de laatst gespeelde kaart.

De gelijknamige “snap” brengt nog meer drama in het ruilkaartspel: als ik zeker ben van de overwinning, activeer ik hem en verdubbel zo de rangordepunten die ik kan winnen of verliezen.

” />

Als mijn tegenstander ook snapt, betekent dit zelfs een verviervoudiging. Natuurlijk kan elke snap net zo goed een wanhopige bluf zijn om een vroege aftocht aan te moedigen.

Na vijf minuten begrijp je het principe van Marvel Snap, maar zelfs na honderden spelletjes leer en ervaar je nog steeds nieuwe dingen.

Smartness 2: Avoiding the Trading Card Traps

Het bijzondere aan Marvel Snap: Het jongleert zo slim met willekeurige elementen dat enerzijds de genre-typische routine nooit een kans krijgt, maar anderzijds heb ik bijna (!) altijd het gevoel dat de betere tactiek beslist en niet het geluk.

Het belangrijkste willekeurige element zijn de drie locaties die in de eerste drie zetten geleidelijk worden onthuld. Er zijn er al meer dan 50, en ze hebben een beslissende invloed op de spelen. Soms verhogen of verlagen ze de kaartwaarden volgens bepaalde regels, soms veranderen ze de decks, soms vernietigen ze hele kaarten of locaties.

(Eigenlijk een geweldig plan om de combinatie van Blade en Wolverine te spelen op een verborgen locatie in de eerste beurt. Als de kaarten maar niet van kant wisselden na beurt 3! Grmblmmpf.)
(Eigenlijk een geweldig plan om de combinatie van Blade en Wolverine te spelen op een verborgen locatie in de eerste beurt. Als de kaarten maar niet van kant wisselden na beurt 3! Grmblmmpf.)

In tegenstelling tot in Hearthstone kan ik mijn deckstrategie dus zelden van A tot Z volgen, maar moet ik het flexibel en slim aanpassen aan de respectievelijke settingcondities.

Marvel Snap balanceert ook meesterlijk de fijne lijn tussen willekeurige spanning en tactische invloed als het gaat om het daadwerkelijk trekken van kaarten. Want met slechts zes rondes en twaalf kaarten in het deck, weet ik dat ik er meestal negen kan spelen (ik heb er al drie in mijn hand aan het begin van het spel).

Maar natuurlijk speelt de volgorde van trekken een belangrijke rol in het succes van mijn strategie, die op haar beurt kan worden gemanipuleerd door zowel de locaties als sommige kaartvermogens.

(Al na een paar uur heb je een respectabele collectie kaarten vergaard, waardoor het heerlijk lastig wordt om de twaalf gekozen kaarten samen te stellen voor je eigen deckstrategie.)

Maar al deze elementen vormen samen een even spannend als slim collectible kaartspel, omdat ze het anticiperen op de strategie van je tegenstander belonen. Terwijl ik in Hearthstone 90 procent van de tijd gewoon mijn ding doe, denk ik in Marvel Snap vooral na over wat mijn tegenstander van plan is en hoe ik dat het beste kan tegengaan.

Daardoor vertelt bijna elk spel zijn eigen verhaal. Wat Marvel Snap in slechts drie minuten afvuurt aan spanning, verrassing, drama, woede en gejubel is iets wat ik nog nooit in zo”n geconcentreerde vorm heb meegemaakt.

Smart 3: Een verzamelkaartspel zonder Pay2Win

Een ruilkaartspel betekent eigenlijk per definitie automatisch Pay2Win. Want hoe meer kaarten ik koop, hoe meer mogelijkheden ik krijg om een krachtig deck samen te stellen.

En dit is al waar Marvel Snap de eerste “Think again!” gooit naar Free2Play sceptici zoals ik. Op één uitzondering na laat het me gewoon geen kaarten kopen. De uitzondering betreft de Season Pass, waarvan de betaalde versie ook een handvol kaarten bevat. Volgens mijn indrukken van het spel zijn deze kaarten echter niet overpowered, en ze kunnen ook worden vrijgespeeld zonder geld uit te geven nadat de Season Pass is verlopen.

In het algemeen vermijdt Marvel Snap volledig het gebruik van kaartpakketten, d.w.z. loot boxes, wat niet typisch is voor het genre. In plaats daarvan speel je automatisch nieuwe kaarten vrij door de kaarten die je al hebt te upgraden, waarvoor je de spelvaluta Credits nodig hebt. Dit geeft de kaarten niet alleen een mooier kader of een 3D-effect, maar verhoogt ook je verzamelniveau, waarmee je in-game valuta of nieuwe kaarten verdient bij elk niveau.

Marvel Snap”s twee balanceringstrucs: 1. het verdeelt zijn meer dan 200 kaarten in drie pools en laat alleen spelers uit dezelfde pool tegen elkaar strijden, wat zorgt voor gelijke kansen. 2. het verdeelt de volgorde waarin de kaarten worden vrijgespeeld anders voor elke speler. Dit betekent dat je alle kaarten in je pool uiterlijk na ongeveer twee dozijn spellen kent, maar dat je altijd nieuwe deckconstructies tegenkomt.

Dit principe maakt deckbuilding minder voorspelbaar dan in andere trading card games, vooral omdat je in tegenstelling tot in Hearthstone geen kaarten kunt craften. Maar zolang het resultaat even eerlijk en evenwichtig aanvoelt als in mijn testwedstrijden, accepteer ik deze beperking graag.

Natuurlijk wil Marvel Snap nog steeds je geld. Naast de Premium Season Pass kun je goud kopen, dat weer ingewisseld kan worden voor credits, die je nodig hebt voor upgrades en map unlocks. Uiteindelijk koop je meer snelheid in de uitbreiding van je kaartenpool.

Maar omdat je net zo goed in korte tijd een competitieve kaartenselectie kunt vergaren door regelmatig te spelen, en betalers bovendien geen enkele invloed hebben op de volgorde waarin kaarten worden vrijgespeeld, voelt Marvel Snap een stuk eerlijker aan dan zijn prominente ruilkaartconcurrentie.

Waarom zo”n slim spel geen hogere waardering krijgt

Dus voor mij doet Marvel Snap al een aantal cruciale dingen beter dan mijn eeuwige favoriet Hearthstone en krijgt toch een lagere rating – hoe past dat bij elkaar? Dit komt door drie elementaire zwakheden waarbij Blizzards ruilkaartspel gewoon in een andere kaartcompetitie speelt:

1. De kleine omvang: Natuurlijk vecht Marvel Snap met veel minder middelen dan Hearthstone, dat al acht jaar regelmatig nieuwe content toevoegt. Toch kan niet worden ontkend dat Marvel Snap nog steeds niets te bieden heeft behalve de centrale PvP-modus. En aangezien dit consequent is getrimd om onderhoudend te zijn, zorgt het voor een mega stemming gedurende een kwartier, maar na ten laatste tien spelletjes en alle dagelijkse bonussen meegenomen, loopt Marvel Snap merkbaar uit.

2. De broze presentatie: Marvel Snap is leuk om te lezen en draait waarschijnlijk zelfs op je broodrooster, maar maakt verder teleurstellend weinig gebruik van de sterke licentie en de mogelijkheden van een digitaal kaartspel. Animaties zijn even schaars als speciale effecten, waardoor je Marvel-helden zelden als echte helden aanvoelen, maar meestal gewoon als … nou ja … kaarten.

3. De miserabele pc-port: Je kunt vanaf de eerste seconde spelen zien dat Marvel Snap is ontwikkeld met maar één platform in gedachten: je telefoon. Op de smartphone verloopt het kaartvechten heerlijk en is het, in tegenstelling tot Hearthstone, zelfs met één hand te bedienen.

Op de PC daarentegen ziet de officiële Steam-versie er nauwelijks professioneler uit dan een doorsnee Android-emulator. Het speelveld blijft rechtop staan en de resolutie wordt gewoon opgeschaald, waardoor je het gevoel krijgt dat je alleen een mobiel spel speelt op je spelcomputer.

Deze drie punten van kritiek veranderen echter niets aan het feit dat Marvel Snap het onmogelijke heeft bereikt met zijn ongelooflijk slimme spelontwerp: Ik sta elke dag om dezelfde tijd op, ik eet elke dag dezelfde ontbijtgranen, ik ga elke twee weken naar dezelfde kroeg en ik speel elke dag een paar spelletjes Marvel Snap op weg naar mijn werk.

Editorial Conclusion

Hoe graag ik acht jaar lang elke dag Hearthstone speelde, ben ik me ervan bewust dat ik eigenlijk gewoon een routine aan het afraffelen ben. Want na drie tot uiterlijk vier zetten weten zowel ik als mijn tegenstander wat we allebei van plan zijn. De rest van het spel bestaat uit het hopen op trekkingsgeluk en het uitspelen van de eeuwig dezelfde kaartcombinatie.

Marvel Snap breekt me uit deze routine met een indrukwekkende consistentie, omdat het echt naast elkaar spelen verandert in tegen elkaar spelen. Hoe beter ik anticipeer op wat mijn tegenstander van plan is, hoe efficiënter mijn kaarten en deckstrategieën worden. En daarom smaken de overwinningen me hier veel zoeter dan in Hearthstone.

De regels, motivatiespiraal en Free2Play eerlijkheid zijn werkelijk tot in de puntjes uitgedacht. Bijna elk spel vertelt zijn eigen verhaal, en het upgraden en verzamelen van de bekende Marvel-helden motiveert me al weken om elke dag in te loggen, zonder dat ik me erdoor gepest voel.

Maar ik moet toegeven dat ik Marvel Snap vooral op mobiel speel, waar het natuurlijk voor ontworpen is. Op de PC werkt het snelle kaartgevecht net zo goed, maar de broze enscenering valt veel meer op dan op een klein mobiel scherm.

Maar als je op zoek bent naar een nieuw mobiel tijdverdrijf, kun je nauwelijks iets leukers vinden dan Marvel Snap.

Emma
Emma
Leeftijd: 26 Herkomst: Frankrijk Hobby's: Gaming, Tennis Beroep: Online redacteur

RELATED ARTICLES

Megaton Musashi Wired: Wereldbekerfinale laat zien hoe een sterke PvP-spel eruit moet zien!

De grote finale van Megaton Musashi Wired laat zien hoe boordevol actie en spanning de PvP-modus van de game...

Het Tarkov-debacle is erg, maar nog onverdraaglijker voor mij zijn de excuses

Escape from Tarkov graaft zijn eigen graf door hebzucht en hypocrisie, zegt schuttersexpert Kevin Elsner De Escape from Tarkov...

Nieuwe shooter Gray Zone Warfare haalt sensationele spelersaantallen, maar de Steam-recensies zijn vernietigend

Gray Zone Warfare verscheen volledig uit het niets in Early Access om een mars te stelen op Escape from...