.
No Man’s Sky evolueert voortdurend. De Waypoint update opent nu de space sandbox voor iedereen die geen zin heeft in verzamelen en craften.
Ruimte, eindeloze uitgestrektheid. Zo begint de intro van een beroemde science fiction serie
begint. No Man’s Sky is ook oneindig. Dit geldt niet alleen voor de omvang, dankzij het onbeperkte aantal willekeurig gegenereerde sterrenstelsels, maar met de nieuwe Waypoint-update eindelijk ook voor de vrijheid van de spelers.
Waarschijnlijk de grootste vernieuwing van No Man’s Sky 4.0 is een moeilijkheidsgraad die tot in detail kan worden bepaald. Wil ik bijvoorbeeld geen overlevingselementen, geen kosten, maar uitdagende gevechten tegen ruimteschepen of wezens? Geen probleem. De nieuwe functie maakt dus radicale ingrepen in de gameplay mogelijk, en dat is een geniale zet.
No Man’s Sky is een enorme ruimtezandbak die elke speler anders wil vormgeven. Dus waarom maken we het startpunt ook niet helemaal gratis? Zes jaar na de release gaf Waypoint voor mij de doorslag om No Man’s Sky in 2022 eindelijk te spelen. Lees in dit artikel waarom jij dat ook zou moeten doen.
Na zes jaar is het gelukt.De esthetiek en visie van No Man’s Sky spraken me aan bij de release, maar de turbulente begindagen schrokken me af. Daarna waren er altijd kleine toenaderingen. Ik was bijna gezwicht voor de verleiding van de vrije ontwerpopties van mijn eigen ruimtebasis en de verkenning van het oneindige sterrenstelsel – talrijke gratis updates maakten No Man’s Sky sinds 2016 steeds interessanter.
Maar ik werd altijd afgeschrikt door de eigenlijke spelmechanismen, die voor mijn begrip bestonden uit het ontginnen van grondstoffen en grondstoffenbeheer. Simpelweg knutselen zonder enige motivatie, zoals mogelijk is in de creatieve modus, was ook niet iets wat ik wilde doen. Ik moest het beseffen: Ik ben liever lui in videogames en ik zal niet blij zijn met No Man’s Sky. Relatiestatus: Het is ingewikkeld.
Maar er is een nieuw lokaas in het melkwegstelsel van Hello Games en het draagt de naam Waypoint. Een van de nieuwe functies: In 25 categorieën en elk in maximaal vier gradaties kan de moeilijkheidsgraad en gebruiksvriendelijkheid worden gedefinieerd. De speler kan beslissen of er nog gevechten moeten plaatsvinden in zijn score of dat er überhaupt grondstoffenbeheer nodig is, en ook het winkelen bij de koopman kan vrij zijn. Deze faciliteiten bestonden al in de Creative Mode van het spel, die werd toegevoegd in de Foundation Update in 2016. De Creatieve modus is echter slechts een duidelijk gedefinieerde standaardinstelling – gepersonaliseerde gradaties waren voorheen onmogelijk.
Voor mij heeft dit mijn spelervaring in No Man’s Sky drastisch veranderd: Dus nu hoef ik niet langer urenlang grondstoffen op te zuigen op planetaire oppervlakken met mijn multitool om mijn verkenningstocht in de ruimte te beginnen en uitbreidingen voor het bouwen van bases vrij te spelen. Maar daarvoor kan ik overlevingstaken en gevechten activeren, die me extra motivatie geven.
Wat echt geweldig is, is de mogelijkheid om de moeilijkheidsgraad in bijna alle facetten aan te passen, zelfs tijdens het spel. Zo kan ik met toenemende speeltijd en ervaring mijn ervaring in No Man’s Sky verder vormgeven en aanpassen aan veranderende voorkeuren. De ene dag wil ik spanning en actie, de andere dag wil ik me ontspannen en door de ruimte zweven. De dynamische moeilijkheidsgraad maakt deze aanpassingen op elk moment in dezelfde speltoestand mogelijk.
Nieuwkomers blij, veteranen woedend
Maar Waypoint, de 155e (!) update voor No Man’s Sky, heeft nog veel meer vernieuwingen te bieden die mij hebben overtuigd. Voor nieuwkomers maken ze het leven in de ruimte veel gemakkelijker. Deze omvatten de herziene inventaris, die nu meer comfort en ruimte biedt. Ik weet al sinds Oblivion en Fallout hoe vervelend het is om een wereld te verkennen met een inventaris die grenst aan overbevolking, dus dit is in mijn ogen een welkome verbetering.
Vooral de wijziging van het inventarissysteem zorgde echter voor ongenoegen bij veteranen van het spel. Kortom: Het is niet langer mogelijk om het absolute maximum uit je personage te halen. Dit komt omdat technologische verbeteringen nu anders werken. Dus iedereen die eerder uren in optimalisatie heeft gestoken is in 4.0 niet langer overpowered, maar alleen krachtig. Dit maakt sommige hardcore spelers begrijpelijkerwijs boos.
Het is echter niet de meest radicale herziening die Hello Games op dit gebied in de geschiedenis van hun spel heeft doorgevoerd. De enige constante in No Man’s Sky blijft verandering. Hoewel ik de woede begrijp, ben ik blij met de aanpassingen en de eenvoudiger ontworpen inventaris.
No Man’s Sky biedt veel opties en in het begin kan het een beetje overweldigend zijn. De ongeveer 30 uur durende campagne is een goede tutorial, maar ik bleef me volledig verstikt voelen door de mogelijkheden. Een eenvoudiger ontwerp en tegelijkertijd meer vrijheid maken de start voor mij veel relaxter.
Mijn favoriete plek in de ruimte
Nadat ik over de eerste overweldiging heen was, stortte ik me volledig in de sterrenstelsels van No Man’s Sky. De campagne was mijn eerste aanknopingspunt. Hoewel je merkt dat er nog steeds geen gigantisch budget in het spel zit, is er veel liefde en charme.
De ietwat ingetogen enscenering paste goed bij mijn ontspannen speelstijl. Dankzij mijn vastgestelde moeilijkheidsgraad hoefde ik me niet veel zorgen te maken over grondstoffen en kon ik gewoon op verkenning gaan. Dit is ook het aspect dat ik het leukst vind aan het spel.
Zoals ik bij de release in 2016 al vermoedde, trekt de sfeer van No Man’s Sky me aan. Dromerige geluiden komen uit de luidsprekers als ik weer land op een vreemde planeet die er heel anders uitziet dan mijn laatste ontdekking. De storm verplaatst zachtjes het rode zand aan het oppervlak, terwijl op de achtergrond een soort poollicht over de heuvels verschijnt.
Plotseling ontmoet ik een soort ruimte monchhichi in groene vacht, genaamd D. Galouctae. Natuurlijk maak ik hem tot mijn metgezel en vanaf dat moment verken ik de nieuw ontdekte planeet met mijn harige vriend. Galouctae en ik besluiten ons snel te vestigen en de vreemde planeet wordt een nieuw thuis. De volgende uren besteed ik aan het perfectionistisch opbouwen van mijn basis.
De plannen voor de afzonderlijke onderdelen zijn snel vrijgegeven, ik heb geen middelen nodig voor de onderdelen. Als de basis klaar is, besluit ik in het moeilijkheidsmenu om de overlevingsmodus aan te zetten en de gevechten te activeren. Daardoor vervult mijn basis plotseling een ander aspect dan er alleen maar goed uitzien, en begint de verkenning van de planeet voor mij vanuit een nieuw perspectief.
nog veel te ontdekken
Ik heb me zelden zo vrij gevoeld in een videogame als in No Man’s Sky na de Waypoint update. Tegelijkertijd word ik helemaal euforisch als ik zie wat me nog meer te wachten staat. De grote ruimteschepen en vloten hebben nog geen rol gespeeld in een run-through, noch heb ik bases direct in de ruimte gebouwd. Talrijke geheimen en visuele hoogtepunten, zoals de ruimtewalvissen, die met de Leviathan-update werden toegevoegd, heb ik nog niet ontdekt.
Zonder de dynamische moeilijkheidsgraad en de andere comfortfuncties van 4.0 had ik waarschijnlijk nooit een voet in No Man’s Sky gezet. Ik ben des te blijer dat Waypoint deze ontdekkingstochten nu voor mij mogelijk heeft gemaakt. Want zonder de vernieuwingen zou ik heel snel mijn motivatie hebben verloren.
De spelervaring van No Man’s Sky 4.0 is zo individueel definieerbaar dat ik het andere genrevertegenwoordigers ook direct zou toewensen. Een zandbak moet tenslotte gewoon mijn grote speeltuin zijn waar mijn regels gelden. Ik verander ze naar believen en naargelang de stemming van de dag.
Ook de ontwikkelaars profiteren hiervan omdat zij een veel groter publiek kunnen aanspreken. No Man’s Sky bereikt mij als een rustigere speler die grote obstakels uit de weg gaat en geen uren wil spenderen aan verzamelen en knutselen.
Op dezelfde manier vinden hardcore spelers een uitdaging door de moeilijkheidsgraad op te schroeven naar het absolute maximum. Dan dreigt bij de geringste aanraking de permanente dood van het spelpersonage. Als ze de volgende dag liever weer rustig gaan knutselen, is dat geen probleem. De ultieme vrijheid van de speler is gewoon een geniaal concept.
