Company of Heroes en andere spellen die zich in de Tweede Wereldoorlog afspelen, zijn er de oorzaak van dat ik vaak zenuwachtig naar woorden moet zoeken. En dat is altijd wanneer men mij vraagt waarom ik het scenario nog steeds graag zie. Want wat is de meest geschikte manier om dat te beantwoorden? “Omdat ik van de tweede wereldoorlog hou” is dat zeker niet.
Toch is deze zin waar – althans in de context van een amusementsprogramma. Ik vind dit conflict nog steeds ongelooflijk boeiend en het verveelt me geenszins. Maar natuurlijk hou ik niet van deze tijd.
Nu maakt Company of Heroes 3, waarvoor net onverwacht een nieuwe single-player campagne is aangekondigd, het nog moeilijker. En nee, ik bedoel niet de zandbak die Relic ongeveer een jaar geleden al onthulde. Er komt zelfs een tweede verhaalcampagne voor de release op 17 november 2022, zoals we weten van eerdere uitlopers van de befaamde RTS-serie.
Wat hebben we gezien?
Ik was uitgenodigd op een digitaal evenement door uitgever Sega. Hier liet het ontwikkelingsteam me kennismaken met een nieuw deel van Company of Heroes 3. Ik heb ook een paar uur kunnen steken in de eerste missie van de Noord-Afrika-campagne. Bovendien sprak ik rechtstreeks met twee ontwikkelaars en kon ik nog meer te weten komen over hun plannen.
En in deze campagne krijg ik voor het eerst de controle over de Duitse Wehrmacht in een Company of Heroes-verhaal (afgezien van uitbreidingen). Tot dusver heeft de verhaallijn in deel één zich geconcentreerd op de Amerikaanse Amerikanen, terwijl deel twee zich heeft geconcentreerd op de Sovjet-Unie.
Wat zeg je gewoon als Duitser op een moment dat deze aankondiging wordt gedaan? Denk ik dat het goed is? Denk ik slecht? Ik zal me voorlopig inhouden en zeggen: ik vind het gewaagd.
En dat heeft niet alleen te maken met de rol die dit leger van het Duitse Rijk in de Tweede Wereldoorlog heeft gespeeld. Het heeft ook te maken met wat voor soort spel Company of Heroes 3 uiteindelijk wordt.
Inhoudsopgave
Er is toch een verhaal… en dat is goed!
Het lijkt een beetje vreemd dat de aankondiging van een verhaalcampagne voor een Company of Heroes een verrassing is. Het is veel meer de verrassing zelf die een verrassing is. Ok, het is allemaal een beetje verwarrend. Maar het punt is: fans van CoH 3 kunnen opgelucht ademhalen. Je krijgt je verhaal campagne, net zoals je het van vroeger kent. Met verschillende missies die verbonden zijn door cutscenes. Nogal klassiek, met andere woorden. En dat is goed nieuws!
In dit geval speelt de campagne zich af in de oorlog in Noord-Afrika. Company of Heroes 3 blijft dus in het Middellandse Zeegebied, ook al is het zanderige Afrika heel anders dan de meer verticale slagvelden in Italië, waar de oorspronkelijk aangekondigde sandbox campaign zich afspeelt.
Zoals in het begin gezegd, ligt de focus op Duitse soldaten en hun generaal Erwin Rommel. Hij kwam echter niet voor in de enige campagne missie die ik heb kunnen spelen. In het algemeen was de hele missie verrassend oppervlakkig en de gameplay was nogal RTS-standaard. Eerst moest ik veroverde Italiaanse eenheden bevrijden, daarna mocht ik eenheden rekruteren op een vooraf gebouwde basis en moest ik drie commandopunten veroveren. De laatste moest weer verdedigd worden.
Je hebt dit al honderd keer eerder gezien, maar het was pas de allereerste campagne missie. De enige echt nieuwe en opwindende features waren de nieuw aangekondigde gameplay features:
Nieuw aangekondigde gameplay features
Daarom is het verhaal een grote gok
Omdat CoH 3 me nu gameplay-technisch niet helemaal van m”n sokken blaast, maak ik me trouwens geen zorgen. Dat heeft heel andere redenen. Want natuurlijk kan Company of Heroes spannende RTS campagnes vertellen. Dat is bekend en ook de ontwikkelingsstudio Relic voelt zich hier meer op zijn gemak dan Elvis Presley met een boterham met pindakaas en banaan in zijn hand. Relic maakt het zichzelf in dit geval echter behoorlijk moeilijk. En daar zijn twee belangrijke redenen voor.
1. Het onderwerp
De eerste Company of Heroes vertelde een zielig verhaal rond Amerikaanse soldaten. Een verhaal zoals we al zo vaak gezien hebben. Of het nu in “Saving Private Ryan”, “Band of Brothers” of zelfs Call of Duty is. Zo”n verhaal over opoffering, broederschap en een sprankje heldenmoed kan natuurlijk zijn eigen problemen veroorzaken in zo”n moreel complexe omgeving als oorlog. Maar uiteindelijk doet een studio het zelden slecht door de Wehrmacht en de nazi-regering op te bouwen als een duidelijk vijandbeeld.
In Company of Heroes 3 kan Relic niet vertrouwen op deze vorm van verhaal. Als we Noord-Afrika veroveren aan de zijde van een generaal Rommel met Duitse soldaten, is er weinig ruimte voor pathos. Relic moet heel goed nadenken over hoe ze hun verhaal willen vertellen.
En dat kunnen ze doen. De oorlog van de kant van de Sovjet-Unie belichten was ook geen sinecure. Maar Relic schuwde het openen van complexere morele vaten in die tijd niet. De brute oorlogstactiek van het Russische leger kreeg een veel cynischer tintje.
Bij de Wehrmacht is een ander soort tact nodig. Relic wil hier niet onzorgvuldig worden en een historisch vertekend beeld geven. Schone Wehrmacht? Oorlog zonder haat? De edele generaal Rommel? Alle propagandistische beelden moeten vermeden worden.
Hoe belangrijk Rommel”s rol in de campagne is, is nog maar de vraag. In de eerste missie waren er orders van Sergeant Gerver.)” src=”https://www.global-esports.news/wp-content/uploads/2022/07/The-importance-of-Rommel.jpg” width=”1920″ height=”1080″ /☻
2. uitvoering
Juist omdat dit thema complex is, kiest Relic een iets andere weg in zijn enscenering. Eigenlijk vertelt Company of Heroes 3 twee verhalen. Het ene gaat over de opmars van het DAK (Duitse Afrikakorps) naar Egypte en het andere over de gevolgen van deze opmars.
De cutscenes tussen de missies gaan niet over de soldaten en generaals die we tijdens de gameplay leren kennen. In plaats daarvan, vergezellen we een lokale Joodse familie in deze kleine films. Zo zien we direct hoe onze oorlog de burgerbevolking treft.
Een niveau dat vaak wordt weggelaten uit oorlogsspelletjes. De vraag wordt hier echter of Relic op deze manier gameplay en verhaal toch vakkundig combineert. Het gevaar bestaat dat er een breuk ontstaat en dat de campagne aan tractie verliest zonder een direct verhalend element buiten de missies om. Is een blik in het leven van deze familie voldoende om de spanning in de militaire missies op te voeren, of ontbreekt het hun dan aan emotionele draagwijdte? Dat valt nog te bezien.
Hoewel ik de eerste missie van de campagne heb kunnen spelen, heb ik nog niets van de cutscenes gezien. Dus ik weet niet hoe goed de verbinding zal werken. Maar een trailer laat al ongeveer zien waar de reis heen gaat:
Will Company of Heroes 3 be too much?
Hoewel ik erg opgewonden ben over deze nieuwe verhaalcampagne, maak ik me meer zorgen na de replay sessie dan ervoor. En dat heeft niets te maken met het feit dat ik deze keer beduidend minder plezier had. Vanuit een puur gameplay-oogpunt, doet CoH 3 niet veel verkeerd. Het zit nog steeds boordevol actie en strategie, en de gameplay weet altijd kleine verhaaltjes te vertellen die me aan het scherm gekluisterd houden.
Daarnaast zijn er zeker spannende gameplay-verbeteringen, waarvan er nu nog meer bekend zijn. Dingen zoals soldaten die op tanks rijden of de speciale kraanvoertuigen van de DAK factie.
Maar ik begin me zorgen te maken dat Company of Heroes 3 misschien te veel probeert te doen. Intussen lijkt Relic hier nogal wat munitie te laden en probeert nog steeds op alle slagvelden tegelijk te vechten.
Enerzijds wordt Company of Heroes 3 geacht een sandbox campaign te bieden die zelfs alleenstaande spelers maandenlang bezighoudt, in plaats van het spel na het einde van het verhaal gewoon aan de kant te leggen. Tegelijkertijd blijft de multiplayer een enorm belangrijk onderdeel van het spel, omdat hier de meest loyale kern van de gemeenschap leeft. Om niemand te beledigen, is er ook een klassieke verhaalcampagne.
En volgens de ontwikkelaars mag dit geen halfbakken add-on zijn. Ze wilden niet zeggen hoe uitgebreid het precies zal zijn, maar als het zich richt naar de campagnes van de voorgangers, kun je minstens 13 missies van ongeveer een uur elk verwachten. Dat is nogal wat werk, en ook al ontwikkelt Relic zijn spellen niet met tien mensen op hun eigen zolderkamer, ze vragen wel veel van zichzelf.
Ik hoop echt dat het allemaal goed komt. Dan zal CoH 3 ongetwijfeld een hoogtepunt in de strategie worden dit jaar. Maar er zijn nog te veel onbeantwoorde vragen op alle gebieden. In de zandbak is het onduidelijk hoeveel variatie elke nieuwe playthrough echt biedt. In de multiplayer weet ik niet of de balans goed is met alle facties (er zijn er vier bij de release deze keer), en in de campaign heb ik nog niets van de cutscenes gezien. De enige speelbare verhaalmissie bood ook vrij standaard RTS-tarief, dus dat was niet echt ongewoon.
Zoals ik al zei: ik ben eigenlijk helemaal enthousiast over Ambition. Maar ik mis nog steeds dat ene moment dat een vleugje van echte genialiteit bevat. Tuurlijk, dat kan in het afgewerkte spel komen. Maar de ervaring leert ook dat de kans daarop afneemt zodra de duidelijke focus ontbreekt.
Laten we hopen dat Relic zijn aandacht niet te licht verdeelt.
Editorial conclusion
Begrijp me niet verkeerd. Ik probeer op geen enkele manier Company of Heroes 3 enige competentie te ontzeggen. Maar ik heb het afgelopen jaar drie verschillende versies gespeeld en elke versie was gericht op een ander deel van het spel. Dat is natuurlijk logisch; de studio en de uitgever willen er per slot van rekening zeker van zijn dat we elk facet van deze enorme real-time strategiebrok vastleggen. En ik hou ervan hoeveel er in dit spel zit! Hoewel ik de sandbox-campagne erg leuk vind, was ik een beetje teleurgesteld dat de klassieke verhaalcampagne ervoor was opgeofferd.
Dat is waarom ik eigenlijk in een positieve stemming ben. Maar ik wou dat ik een beter gevoel had of alles uiteindelijk wel goed komt. Het is tenslotte niet lang meer tot 17 november. Helaas heeft nog geen van de drie core modes me echt geïnspireerd. Elk van hen was daar niet rond genoeg voor. En daar heb je de bron van mijn huidige bezorgdheid: Ik heb de indruk dat Relic aan het overdrijven is. Ik geloof nog steeds niet echt dat de studio een sandbox-campagne en een uitgebreide verhaalcampagne voor elkaar kan krijgen. Mijn gevoel zegt dat een van de twee een beetje zal afvallen. En aangezien de sandbox mij tot nu toe meer heeft overtuigd dan de afzonderlijke campaign missies, laat ik mijn scepsis vooralsnog in die richting gaan.
Maar tot nu toe is het niet meer dan dat: een gevoel. Het kan best zijn dat deze indruk mij bedriegt en dat we een echt goed doordachte campagne met slim opgezette missies kunnen verwachten. Maar Relic heeft daar nog niet veel van laten zien.
