Mening: AK houdt van de mix in het visuele romanavontuur – horror en folklore ontmoeten dating simulator en rollenspel. En een mopshond is de kers op de taart.
Als ik in een game met een mopshond kan praten, dan moet ik die gewoon hebben. Als ik, zoals bij Scarlet Hollow ook nog eens een spannende horror-mysterie rond een vervallen mijnstad, beslissingen met daadwerkelijke gevolgen voor het spel, veelzijdige vaardigheden en datingmechanismen krijg, des te beter.
In dit avontuur verandert een kort uitstapje naar de bergen van North Carolina, waar ik eigenlijk alleen maar mijn nicht wil helpen met de begrafenis van haar moeder, in een nachtmerrie. En dat terwijl alles in het slaperige stadje tot mijn aankomst eigenlijk vrij rustig verliep.
Natuurlijk, bij een ongeluk in de kolenmijn zijn jaren geleden zoveel mensen omgekomen dat de mijn moest worden afgesloten. Een huis wordt door geesten geteisterd. En grondbouwbedrijven worden rijk, omdat hier echt iedereen een lijk in de kast heeft …
Er is altijd wel wat verlies
Maar is dat niet in elk klein stadje zo? Een beetje verlies is altijd? Koeien. Kolen. Kinderen… Op het gebied van horror levert Scarlet Hollow behoorlijk wat, maar blijft in de kern een avontuur. Achtervolgingen die je hart sneller doen kloppen omdat er achter elke hoek een jumpscare op de loer ligt, zijn er niet.
Maar dat is ook helemaal niet nodig. Zombies – effectief, maar bijna te vaak gezien – zijn er niet. In plaats daarvan stijgt de spanning langzaam maar zeker, en de reeks monsters, geïnspireerd door legendes en folklore uit de Appalachen, is eindelijk eens iets nieuws dan de achttiende vampier van deze maand.
Zonder te veel te verklappen: Tony en Abby, de twee ontwikkelaars achter Black Tabby Games, hebben ook Slay the Princess ontwikkeld, dus je kunt een slim verhaal, donkere humor, veel voorspelbare en verrassende wendingen en een gezonde dosis horror verwachten. En … liefde.
Want terwijl ik probeer uit te zoeken wat er ’s nachts in het bos op vee (en het mopshondje!) jaagt, maak ik kennis met verschillende potentiële liefdespartners. Het relatiesysteem is niet alleen een leuke toevoeging, maar heeft ook een merkbare invloed op het verhaal – en levert echt spannende en veelzijdige kandidaten op.
De Steam-pagina beschrijft het heel goed: “Of je nu houdt van gothics, vaders, paranormale onderzoekers, mysterieuze kluizenaars, lo-fi beats om te studeren en planten water te geven of echte monsters, we hebben voor elk wat wils.”
Move over, Ethan Winters
En alsof dat nog niet genoeg is: in plaats van een stoïcijnse, gezichtsloze hoofdpersoon (ik kijk naar jou, Ethan Winters!) kan ik met de RPG-geïnspireerde dialoogopties de persoon spelen die ik wil. Misantroop, zonnestraaltje, serene cynicus: er is voor elk wat wils.
En met de speciale vaardigheden die ik helemaal aan het begin van het spel kies, specialiseer ik mijn hoofdpersoon nog verder. Ik wil niet te veel verklappen, maar een van de opties is “met dieren praten”, wat ertoe heeft geleid dat de mopshond minstens één keer mijn leven heeft gered.
Scarlett Hollow is momenteel nog in Early Access, omdat het in afleveringen verschijnt. Op dit moment zijn er al vier speelbaar, nummer vijf is momenteel in productie. Hoeveel het er in totaal zullen worden, is nog niet duidelijk. Op Steam is er ook een demo, zodat je zelf kunt beslissen of de game iets voor jou is. Helaas is er momenteel geen Duitse vertaling beschikbaar.
Belangrijk: als je niet gespoilerd wilt worden, kijk dan niet te veel op de Steampage, want daar zie je soms dingen die later in het spel voor schokmomenten kunnen zorgen.
