Kingdom Come: Deliverance was sterk geïnspireerd door Oblivion – en nu kan ik het niet meer negeren

0
2

De hoofdontwikkelaar van de middeleeuwse role-playing game deelt hoezeer Oblivion Kingdom Come 1 destijds heeft beïnvloed. In goede en slechte tijden

OblivionenKingdom Come: Deliverancehebben veel meer gemeen dan je zou denken. Natuurlijk, de ene is een high-fantasy rollenspel, de andere richt zich op middeleeuws realisme zonder magie.

Maar afgezien van de setting lijken ze erg op elkaar: de dynamische wereld, de sandbox-elementen, de dagelijkse routines van de NPC’s, het levelling-by-doing-systeem enzovoort. Dit is zeker geen toeval, zoals KCD-directeur Dan Vavra uitlegde. Volgens hem was Oblivion de sterkste invloed bij het maken van Kingdom Come.

En sinds ik dat gelezen heb, is het me nog meer opgevallen. Inclusief de UI. Laten we Vavra’s meest interessante uitspraken hierover doornemen

“Geliefde en gehate dingen”

De informatie komt uit deze X-thread (waarin Vavra weer eens een heerlijk duidelijk standpunt inneemt over haatcommentaren tegen romances tussen mensen van hetzelfde geslacht in KCD, maar een ander onderwerp):

Terug in Oblivion 🙂 Dit was het spel dat KCD het meest beïnvloedde. Ten goede (dingen die me inspireerden) en ten kwade (dingen die ik haatte en anders deed). Absoluut een van de meest invloedrijke games ooit (…).

In de reacties wordt hij iets specifieker. Bijvoorbeeld over het onderwerp User Interface De ontwikkelaars van KCD hebben dit destijds gemaakt met Oblivion als basis – en ook al is het eindresultaat anders, je herkent het nog steeds. Vooral met dekompas

Persoonlijk merk ik de overeenkomsten vooral in de interacties met de wereld.&nbspWat Oblivion (en Morrowind daarvoor) begonnen was, heeft Kingdom Come vervolgens in mijn ogen beheerst: Dat de wereld en haar vaak eigenzinnige inwoners echt voelen leven. Een zin die veel open-wereld role-playing games in hun advertenties schrijven, maar naar mijn smaak zelden kunnen waarmaken.

Beide gamereeksen hebben ook het lef om soms onnozel te zijn. Of quests in te bouwen die totaal anders werken dan de rest van het spel – denk aan de kleurentrollen uit Oblivion of het Sasau-klooster in KCD. En natuurlijk zijn er altijd compleet absurde NPC-interacties in beide, ook al komt KCD veel geloofwaardiger over

Naar mijn mening zijn de verschillen ook heel duidelijk: KCD richt zich veel meer op een spannende en vermakelijke hoofdzoektocht. En met Heinrich ook op een spelpersonage met een vaste rol in de wereld. Oblivion geeft me wat dat betreft meer vrijheid, maar betaalt dat met veel minder persoonlijke momenten

Dit is niet om een van de twee paden te bekritiseren, ze zijn gewoon anders. En dat is iets geweldigs!”

Welke overlappingen zie je tussen Kingdom Come: Deliverance en Elder Scrolls – in het bijzonder het originele Oblivion? Welke verschillen vind je mooi en welke aanpak heeft jouw persoonlijke voorkeur? Laat het me weten in de comments! Als iemand een zwaard tegen mijn borst zou zetten en me zou dwingen een keuze te maken, zou ik voor KCD kiezen. Mutt is gewoon een sterk argument.